All i need is a beauty song

از نامه های ناتمام؛

برایت گفته بودم گاهی اوقات ماندن سخت‌تر از رفتن است؟ اشتباه بود، سخت چقدر پیش پا افتاده به نظر می‌آید برای ماندن! رفتن، کندن، بریدن بیشتر به بازی می‌ماند. وقتی می‌روی کنده می‌شوی. تمام می‌شود. بعد از نو مثل همان ققنوس سر بر میاوری از میان تلی از خاکستر. درد دارد؟ مگر می‌شود بدون درد باشد! اما ماندن، امان از ماندن که جانِ آدم را می‌گیرد و کنده نمی‌شوی. تمامت می‌کند و تمام نمی‌شود. می‌سوزاند و باز شعله‌ورتر آتش می‌گیری. زخمی‌ات می‌کند و دوباره و چندباره دَلمه‌ روی زخم را می‌کند و خون می‌اندازد. می‌گویند دو گروه هستن که هیچ وقت مثل اول نمی‌شوند، آن‌هایی که به جنگ رفته‌اند و آن‌هایی که عاشق شدند، آخ آن‌هایی که عاشق شدند.

قربانت.