دردی که نکشتت قوی ترت میکنه*
يكشنبه, ۲۵ بهمن ۱۳۹۴
بعد از گذروندن جزر و مد و طوفان های متلاطم و ابرهای سیاه و تاریک، دریای وجودم این روزها آرومه، دست از جنگیدن بیهوده برداشتم، با خودم و دنیا تو صلحم، با تنهایی دوست شدم، ازش واهمه ای ندارم. در خلال فکرهام و خیال بافی هام یهو یه ایده ی خوب به ذهنم رسید، برای تولد سی سالگیم تصمیم گرفتم یه هدیه ی ناب به خودم بدم، از امروز باید همه تلاشم رو بکنم تا دو سال دیگه یتونم اون هدیه ای که مدنظرم هست رو به خودم بدم. این رو اینجا نوشتم که ثبت بشه، که خودم رو متعهد کنم.
* عنوان از نیچه (نقل به مضمون)
